10 februari – Knysna

Nog steeds in Knysna en vanmorgen is het mistig. Het regent zelfs een beetje en het is vooral erg koel en dat is heel goed voor onze nachtrust.

Maandag brachten we een bezoek aan het ziekenhuis in George voor controle van Lisa’s vader. Het was vooral een tijdrovend bezoek. We waren er om 9 uur in de ochtend en reden pas weg om half twee in de middag en dat alles voor een consult van nog geen 10 minuten. Dit doen mijn schoonouders bijna iedere maand waarbij je moet bedenken dat George anderhalf uur rijden is vanaf Dysselsdorp en dat zij afhankelijk zijn van familie en vrienden om ze daarheen te brengen. Het is overal in de wereld hetzelfde zullen we maar zeggen!  Mijn schoonvader heeft besloten om de behandeling dichterbij huis voort te zetten, in Oudtshoorn.

De rest van de week deden we heel erg weinig. Iedere dag wandelde Lisa met Tamara (en soms met mij) naar het dorp voor boodschappen. Mijn schoonouders genoten van de rust hier en van het prachtige uitzicht over de baai.

We hebben ze vrijdag naar huis gebracht maar ze komen over 2 weken terug.

Deze plek hier brengt mij weer veel nieuwe inzichten, in mijzelf vooral. Doordat er weinig verplichtingen zijn, slaat de verveling toe en hoe dit te beleven is iets dat een mens, in de westerse wereld, verleerd is.

Vervelen is fantastisch, echt waar, hoewel het enige tijd vergt voordat je er van kunt genieten. Hoe fijn vervelen is, merkte ik vorige week weer eens toen er een aantal vraagstukken op mijn bordje kwamen, deels zakelijk, deels prive. Ik merkte dat die vraagstukken waar de emotionele lading groot was, bij mij een heftige lichamelijke reactie veroorzaakten resulterend in slecht slapen en hoofdpijn. Nu zal ik dit soort zaken nooit uit mijn leven kunnen bannen maar de wijze waarop ik ermee omga kan ik natuurlijk wel aanpassen. Zoals mijn zuster Hanneke al vele malen tegen me heeft gezegd hoef ik niet iedere bal te vangen. Ik mag er best een paar laten vallen…..en misschien wel een hele hoop!

Het fijne van de situatie waarin Lisa en ik op dit moment zitten is dat een hele hoop dingen niet meer hoeven maar wel mogen. Het feit dat wij keuzes hebben gemaakt en nog maken voor een bepaalde manier van leven en ons niet meer laten voorschrijven wat ‘er moet of kan’ geeft ons vrijheid, zowel financieel, fysiek als geestelijk. Het geeft ons de ruimte om te genieten van en ontzettend trots te zijn op onze fantastische kinderen en kleinkind (en schoonzoon!) die hun leven leiden zoals zij dat willen.

Nu vasthouden!

Dinsdagavond ga ik Tom ophalen in Kaapstad, een rit van ongeveer 7 uur (480 km). Woensdag mag hij mij dan terugrijden naar Knysna want hij mag rijden van de verzekeringsmaatschappij (dubbel eigen risico, dat wel). Ik hoor hem nu al klagen over de snelheid….