We slapen nu op de camping van de Nkhotakhota Pottery Lodge, nabij de gelijknamige stad in Malawi. We namen gisteren afscheid van Monkey Bay en reden ongeveer 250 km naar het noorden, langs Lake Malawi. Het landschap hier verandert weinig, een laagvlakte met vele Baobap bomen en ontelbare dorpjes vol met mensen. De weg wordt wel steeds slechter, wel verhard maar je kunt een tegemoetkomende vrachtwagen nauwelijks ontwijken. Zo moesten we heel ver de berm induiken voor een vrachtwagen met bomen die zeker een meter uitstaken. Op zich geen probleem maar het asfalt aan mijn kant hield nogal abrupt op en viel zeker 30 cm naar beneden.
Zoals ik al eerder heb genoemd is het rijden in Afrika heel anders dan wat ik gewend ben in Europa maar ook in Zuid-Afrika. De snelheden die je haalt komen zelden boven de 80 km/u en vaak rij je stapvoets door dorpjes vol met mensen, dieren en taxi’s.
Vandaag blijven we in deze lodge, mogelijk morgen ook nog. We nadenken over de te volgen route de komende week die waarschijnlijk via Zambia zal lopen.
Onderstaande foto’s geven een aardige indruk van de camping; we staan weer prachtig hoewel er veel wind is. De camping wordt gerund door een gepensioneerd Duits echtpaar (70+) die erg veel van Afrika weten en zorgen voor een prima kwaliteit. Hun gasten bestaan voornamelijk uit NGO’s (non governmental organizations) uit verschillende landen die hier zijn om Malawi te helpen. Mooi detail is de ‘donkey’, een manier om hier heet water te krijgen. Dat wordt gedaan door een vat boven een open vuurtje, zie de foto’s. Mooi he?
Af en toe denken we wel eens hoe onze kinderen dit zouden vinden. Overal lopen mieren, vliegen en hagedissen rond, zelfs in de douche net. Apen lopen over de camping en gooien met mango’s of springen ineens op je tent. Als je ‘s avonds moet plassen, moet je wel goed kijken waar je je voeten neerzet. En ja, internet, het is er wel maar niet zo heel erg snel. Eigenlijk best traag maar het werkt en daar gaat het om. Het is een geweldig hulpmiddels voor het zoeken naar slaapplaatsen en andere informatie. En af en toe kijken we gewoon een film op de laptop!
Door jullie mooie reisverslagen zijn onze albums met Afrikafoto’s weer uit de kast gehaald.
In 2000 waren we in Mali en Senegal.
Wij zaten uren, ja zelfs dagenlang in de trein of de bus.
Ons advies: Stap eens in het openbaar vervoer.
Blijf je verwonderen!
Wim en Wil, ( met veel dank voor alle reismails).
Het weer is weer fantastisch, zo te zien, prachtig!