Over minder dan twee weken zijn Lisa en ik weer in Nederland. Sterker nog, over twee weken gaan we uit eten met mijn zuster en haar man! Hanneke, weet je al waar?
Vandaag is mijn oom Dick jarig en ik heb hem via de mail en SMS gefeliciteerd met zijn 70ste verjaardag.
Woensdag zijn we uit gaan eten met iedereen in het restaurant Dunes en wat een zooitje was dat. Om wat te drinken te krijgen moesten we veel moeite doen, het voorgerecht kregen we na het hoofdgerecht, wat overigens ook nog eens verkeerd was klaargemaakt en als klap op de vuurpijl wilde de ober, onder verwijzing naar de hoeveelheid gasten (8 plus een baby), ook nog eens 10% fooi hebben. Ik erger me vrijwel nooit in restaurants (dit laat ik met een gerust hart aan Farrah en Lisa over) maar hier was de grens wel bereikt.
Helaas ook wat minder nieuws deze ochtend want Tamara heeft besloten om de rest van de vakantie bij haar tante Lilly en nichten Judy en Lynn door te brengen. De spanningen die samengaan met het wonen in 1 huis met verschillende mensen liepen hoog op en zij wilde rust in haar hoofd hebben. Diegenen die Tamara kennen, weten dat dit een ongelofelijk knap besluit is van haar wat ze een aantal jaren geleden niet had kunnen nemen.
Als ouders, zijn Lisa en ik erg bedroefd hierover en datzelfde geldt voor mijn schoonouders. Onze liefde voor onze kinderen is zonder voorwaarden of voorkeur.
Morgen houden we nog een laatste BBQ (gelukkig met Tamara) en zondag rijden Lisa en ik met mijn schoonouders naar Dysselsdorp en vandaar richting Johannesburg. De kinderen vliegen dinsdag 2 april naar huis; wij woensdag 10 april.
Hoi!
Nu gaat het ineens echt snel. Gek hoor.
Ik fietste met je mee berg op in de vorige mail, daalde in gedachten minder snel af, maar daarna een plons in het zwembad was ik ee weer bij. En samen met Tom, hoe gaaf is dat.
Rijkdom om iedereen samen te hebben. En daardoor dubbel dat Tamara haar eigen weg nu kiest en tegelijk dapper. Let it be.
Veel plezier nog en iedereen de lieve groeten.
X Corry
Nou Peet,
Dat is zeker een heel indrukwekkend besluit van Tamara, fijn dat het voor haar zo kon worden opgelost! En natuurlijk droevig voor jullie, je had dit vast graag anders gezien, mja, je kunt ook niet alles besturen!
Gefeli met je oom Dick!
En geniet nog van de laatste tijd daar!
lieve Afrika gangers, aan alles komt een eind… en bij mij gaat het morgen juist weer beginnen. Mijn reis naar de Karimunjawa eilanden en het weerzien van mijn nicht Dani uit Nieuw-Zeeland, ze steekt over van Bali naar Semarang op Java om van daar met ons mee te vliegen naar Alam-Kita op een van die eilanden.
Dank je nogmaals Peter voor de trouwe verslaggeving van alle wel- en wee eerst van het wennen aan Afrika, dan van het steeds meer opgaan in die enorme ruimte en prachtige natuur, dan van alle huur huizen, de ontmoeting met de familie en de hele kumpulan bijelkaar en wat dat weer allemaal teweeg brengt aan “vrirttis” (wervelingen van het denken)!
Prachtig deze foto van de ouders van Lisa, haar moeder oer-sterk, haar vader broos maar ook zo lief. En dan al jouw emoties Peter, ik heb je beter leren kennen nu na al die jaren…dank je dat je dat met ons allemaal hebt gedeeld.
Jullie kinderen hebben hun eigen pad, ik zie de onze ook nauwelijks terwijl ze in Amsterdam wonen. Zo hoort het ook.
Veel liefs aan iedereen, ook aan Lisa’s ouders, zeg maar tegen ze dat ik veel van hun dochter houd, en dat ik haar als mijn Afrikaanse zusje beschouw.
Als je thuis bent en weer in je mans’ cave zit in de tuin aan de Renaissancelaan kan je aan een boek over Afrika beginnen. Afrika gezien door de ogen van een nuchtere Hollandse jongen die ooit verliefd werd op een charmante kleurlinge in Kaapstad….P.S. welk van de jongens heeft zo uitbundig veel tatoo’s?
Onze jongens beginnen ook steeds voller te lopen met die schilderingen…
liefs,
en alvast goede reis naar huis, we landen misschien wel ongeveer tegelijkertijd op Schiphol.
Flim