De Kanaalkoorts slaat toe de laatste dagen. Voor wie deze uitdrukking niets zegt, Kanaalkoorts is een bekende term in de offshore industrie waarbij werknemers, vlak voor hun verlof naar huis, ineens de zenuwen krijgen. Ze gaan ‘het Kanaal over’ naar huis.
Voor mij bestaan deze laatste dagen in Nederland uit het afstrepen van actiepunten op mijn lijstjes (lang leve Wunderlist) en wat last minute bezoeken aan kantoor en familie. Eigenlijk krijg ik het elke dag rustiger. Lisa heeft het zwaarder want ze propt haar dagen helemaal vol met yogales geven, inkopen doen, sporten en nog veel meer. Gelukkig gaat de wal hier het schip keren want dinsdag gaan we toch echt weg.
De taxi is geboekt, de koffers worden gepakt en de laatste zaken worden geregeld. Maandag wordt de auto geschorst voor de wegenbelasting in geparkeerd op de oprit. Tom is hier heel bedroefd over want hij mag er dan niet in rijden, slechts naar kijken en wat onderhoud doen (aan de accu). Ach, hij heeft een scooter!
Morgen vieren we Tamara’s verjaardag (was gisteren) met een etentje bij een Japans restaurant in Amsterdam met dochter Farrah, schoonzoon Niels en kleindochter Luna. Zondag doen we dat nogmaals met mijn zuster en haar familie.
We zijn druk bezig met pakken van de koffers en maken gebruik van de grote bagage vrijstelling (128 kg) van British Airways. Hierdoor kan er veel worden meegenomen voor de Zuidarikaanse schoonfamilie zoals babykleren, kaas en nederlandse koffie maar ook pepernoten.
Dinsdag vliegen we dus naar Johannesburg en vandaar rijden we met de Landcruiser naar Dysselsdorp in de Klein Karoo. Het plan is om daar een weekje te blijven (bij de schoonfamilie) en dan te vertrekken richting Mozambique.
