16 December – Khorixas

Het is nu vrijdag 14 december en we zitten in Palmwag, een plaatsje midden in een soort van natuurreservaat net ten noorden van het veehek. We vertrokken vanmorgen vanuit Opuwo en deden flink wat boodschappen voor we via de C43 naar het zuiden reden. Deze weg is onverhard maar je kunt er redelijke snelheden (60 km/u) op halen, althans op de meeste stukken. Soms is er ineens een riviertje en moet je vol in de remmen omdat de weg wel heel steil naar beneden gaat en in andere gevallen wordt de weg ineens heel smal. Gelukkig is er weinig verkeer, we zijn misschien 20 auto’s tegengekomen gedurende de hele rit van 235 km (5 uur rijden). Het landschap is adembenemend en varieert van vlaktes met bomen tot rotspartijen met diepe dalen en kloven. De aarde heeft een rode kleur hier en je kunt tientallen kilometers ver kijken omdat de lucht zo helder is. Onderweg kwamen we een auto tegen die pech had en natuurlijk zijn we gestopt. Hij had alleen water nodig voor de radiator en dat hadden we meer dan genoeg!

We slapen de komende twee nachten in de Palmwag Lodge, de duurste camping tot nu toe (eeeh 65 euro voor twee nachten….) maar wel prachtige plaatsen met stroom, water en een tafel. Wat we morgen gaan doen weten we nog niet maar dat zien we wel.

Afgelopen week heeft Farrah voor haar en haar gezin de tickets geboekt naar Kaapstad. Zij komen 18 maart en vliegen 2 april weer terug. We brengen een aantal dagen samen door in een huis in Houtbaai, gezellig!

Tamara kreeg gisteren te horen van haar werkgever dat ze onbetaald verlof mag opnemen dus zij komt eind januari naar Kaapstad en vliegt begin april weer terug naar Nederland. We staan je op te wachten Tamara!!!

Ook Tom zal naar Kaapstad komen, waarschijnlijk medio februari. Hij wil nog wat tijd doorbrengen in Alphen om zich voor te bereiden op zijn toelatingsexamen.

Van onze buren (niet die van nr 15 maar die andere) kregen we een brief geschreven door de rechtsbijstandsverzekering dat we voor 1 april onze heesters en boom moeten bijsnoeien naar tevredenheid van de buurvrouw. Zij stuurt ons elk jaar een brief hoe wij moeten snoeien, wanneer en tot welke hoogte en heeft nu gemeend, nadat ik heb aangegeven geen behoefte te hebben aan haar adviezen, maar een brief door een jurist te laten sturen. Zielige mensen maar ik zal de het rechtsbijstandbureau maar een vriendelijk briefje sturen!

We zijn net aangekomen in Khorixas op na een rit van ruim 200 km uit Palmwag. Het is vandaag zondag 16 december. Gisteren deden we niets anders dan in de schaduw zitten want het was verschrikkelijk maar dan ook verschrikkelijk heet. Vanmorgen werden we aangehouden bij het veehek en meteen aan het werk gezet om een zwerende vinger van 1 van de beambtes te ontsmetten en een ander te helpen met pijnlijke ogen vanwege de zon. Gelukkig hadden we een uitgebreide eerste hulp tas mee en konden we ze helpen. Daarna reden we door een onvoorstelbaar landschap zuidwaarts naar Twyfelfonteyn. Daar is een verlaten boerderij in een onaards aandoend landschap met een bron die niet altijd water geeft, nu zelfs bijna niets. Het gebied is een UNESCO World Heritage Site omdat er vele Bushman paintings zijn, sommige zijn wel 8000 jaar oud. Prachtig om te zien. We werden er rondgeleid door een gids die veel kon vertellen.

Daarna reden we richting Khorixas over een onverharde weg waar ik snelheden van 90 km/u haalde, zo goed was deze. Onderweg stopten we bij het Petrified Forest, een volkomen verteend bos (nou ja, op de grond liggen stukken ‘hout’) van 70 miljoen jaar oud.

Morgen gaan we naar Brandberg en vandaar naar Cape Cross.