Wat een ontzettend relaxte dag vandaag. We doen helemaal niets….erg he? Gisteren reden we van de camping (The Moorings Farm & Campsite) over de T1 richting Livingstone. Het is onvoorstelbaar wat je ziet onderweg, varierend van bossen met enorme bomen, tot kleine stadjes waar iedereen, zowel mens als dier, over straat loopt en waar je met de auto tussendoor moet laveren. Let wel, dit is de hoofdweg tussen Lusaka en Livingstone. Onder elke boom staat iemand zijn handel aan te prijzen varierend van jerrycans met onbestemde (benzine of drank) inhoud tot paddestoelen en levende kippen. De geiten lopen zomaar de weg over net als de, enorme, koeien. Het wegdek was overigens uitstekend, zonder potholes en er zijn steeds minder checkpoints.
Livingstone zijn we maar snel doorheen gereden want dat is een typisch grensstadje met veel verkopers op straat die je, mij vooral, aanzien als een wandelende pinautomaat. Deprimerend. We zitten nu in een luxe lodge aan de Zambezi rivier zo’n 25 km ten oosten van Livingstone. We hebben een eigen (heel luxe) tent voorzien van douche, toliet, bed en keuken. Met uitzicht op de rivier waar enorme (kop tot staart 1 m) hagedissen rondlopen. Het is overdag wel warm maar in de nacht heerlijk koel. Je kunt hier ook eten maar wij vinden het heerlijk om zelf ons kostje te koken en ons eens goed te wassen in een schone douche. De lodge heet camp Nkwazi.
Vandaag doen we dus niks, hoewel het mogelijk is dat we een sunset cruise nemen later maar dat zien we dan wel weer. Morgen ligt ook nog niets vast maar vrijdag gaan we Zambia uit richting Botswana.
Nadat ik wat Skype tegoed had gekocht heeft Lisa lang met haar moeder en zus gebeld.
Als je zo lang en ver van huis bent volg je het Nederlandse nieuws minder frequent en bovendien relativeer je ontzettend. De hele zwarte piet discussie in Nederland is vanuit hier, in Zambia, een hoogst curieuze zeker gezien mijn vorige blog (die natuurlijk over echt en puur racisme ging vermomd als kolonialisme). Iemand een racist noemen die met een zwart geschminkt gezicht meeloopt met een als bisschop verklede man en pepernoten gooit raakt kant nog wal. Doch geen aandacht besteden of compassie hebben met mensen die zich storen aan de rolverdeling (en dan vooral het uiterlijk) is ook pijnlijk. Nu heb ik makkelijk praten want dankzij met moeder ben ik kleurenblind; Lisa beweert dat ik er pas na een jaar achter kwam dat ze zwart was!
Een ander nieuwsitem was ik volg is de Brexit en de bijna onmogelijke taak die de Britse Eerste Minister heeft. Na een aantal maanden door Zuidelijk Afrika te hebben gereisd raad ik iedereen die uit de EU of Schengen wil stappen aan om eens te komen kijken wat dit werkelijk betekent. Waar wij in Europa onze snelheid minderen bij de grens, staan hier rijen met vrachtwagens te wachten soms dagen lang. Wat een ongelofelijke zegen is de Europese Unie voor haar inwoners
Ziet er prachtig uit, beetje zoals een lodge in Costa Rica!
Mooi hè, al die dieren die gewoon los lopen en jullie accepteren in hun omgeving ?
Heerlijk “niksen” op een prachtige plek. En wat is het fijn als je dan af en toe een echte douche kan nemen.
Je schrijft heel beeldend over de te nemen weg. Ik ken het alleen op die manier, uit boeken en films. Ik zou het als chaos beleven denk ik en me verwonderen en moe van het reizen af en toe verschrikkelijk opwinden ;). Overigens onterecht, want des lands wijs des lands eer. Alhoewel….
maar ieder land heeft zijn of haar mankementen en oordelen is makkelijk. We denken veel van elkaar te weten tegenwoordig, door de globalisering, maar hebben nog veel van elkaar te leren. Dat is leuk spannend frusterend confronterend enz. Maakt reizen heel waardevol.
Lieverds, geniet, doe zo rustig aan als kan en ik duim voor een soepele grensovergang overmorgen, ?