29 December – Rehoboth

Vanavond vertel ik (nog) niet van onze avonturen sedert afgelopen donderdag. Dat komt morgen wel. Nee, vandaag schrijf ik over wat Lisa en ik meemaakten op de camping Lake Oanab, Rehoboth. Rond half vier hoorde Lisa iemand roepen bij het meertje en ze ging kijken wat er aan de hand was. Heel snel kwam ze terug en riep dat ik meteen moest komen omdat er iemand bewusteloos uit het water was gehaald. Zij pakte direct onze eerste hulp tas uit de auto. Toen ik aankwam, lag er een oudere man half in het water terwijl zijn kinderen hem probeerden te reanimeren. Ik heb samen met de kinderen de man geprobeert te reanimeren waarbij ik hartmassage gaf en zij beademing. Hiermee zijn we doorgegaan tot de ambulance 30 minuten later kwam. De arts verklaarde dat de man overleden was waarschijnlijk aan een hartaanval. Hij kwam zelf uit Windhoek, ongeveer 100 km hiervandaan en er was familie over uit Kaapstad, ongeveer 1500 km hiervandaan. Ze zouden hier oud en nieuw vieren.

Ik had nooit gedacht dat de eerste hulptrainingen, die ik 25 jaar geleden heb gehad, nog eens nuttig zouden zijn. Voor wie er nog aan twijfelt, ga het alsjeblieft doen.

Lisa en ik zijn behoorlijk ontdaan maar we zijn er wel van overtuigd dat we alles hebben gedaan. Ook de familie van de man heeft ons uitvoerig bedankt voor ze wegreden, naar huis. Wat ons wel verwonderde is dat, van de hele camping inclusief staf, wij de enigen waren die iets deden. Ook al was het tevergeefs. Lisa heeft hier wat van gezegd……

Morgen zal ik verslag doen van onze belevenissen maar dit moesten we even kwijt.