Het is nu zondag 2 december en we zijn al twee nachten in Guma Lagoon Camp nabij Etsha 6. Of ik dit verhaal kan uploaden vandaag weet ik niet maar dan komt het morgen wel op de volgende camping. We zijn vrijdag uit Maun vertrokken over de A3 richting het zuidwesten na wat boodschappen te hebben gedaan. De weg was werkelijk voortreffelijk zonder enige pothole hetgeen veranderde toen we rechtsaf sloegen naar het noorden na ongeveer 100 km. Soms was de weg schitterend en soms moest je het asfalt zoeken tussen de potholes. Ach, we zijn het wel gewend. Lisa zag een prachtige boom langs de kant van de weg, zie ook de foto’s hiervan. Na ongeveer 300 km waren we bij Etsha 6 en moesten we afslaan richting de camping. De naam van de plaats is echt Etsha 6 en dit vindt zijn oorsprong in de zestiger jaren toen veel mensen vluchten uit Angola en in Botswana werden opgevangen. De mensen hier gaven ze te eten en een dak boven hun hoofd en na enkele jaren hebben ze het land ook maar gegeven om te bewerken. Alleen ze dachten niet goed na over de namen van die plaatsten en noemden ze allemaal Etsha. Later werd er een nummer achter gezet, 1 tot en met 13.
De weg naar Guma Lagoon was voor mij nogal heftig. Ik stond meteen vast in het zand en wilde al weer omkeren maar Lisa overtuigde me om de banden nog wat meer leeg te laten lopen. Tsja de techniek snap ik wel maar het werkt ook echt want daarna reed ik zonder veel problemen door diepe zandsporen naar de camping. Morgen moet ik weer terug…..
De camping heeft een uil die overdag uitrust in een van de bomen, zie ook de foto.
Vandaag zijn we gaan varen door de delta en over de Okavango rivier. Prachtige tocht waar we krokodillen en nijlpaarden zagen maar vooral heel veel vogels. Reusachtige arenden en kleine kingfishers. We voeren door hele nauwe kreken waar het riet in je gezicht kwam maar ook over de brede rivier zelf met grote woonboten langs de kant. Van de gids hoorden we dat het land waar onze camping op staat eigendom is van de lokale bevolking die het verhuren aan een Zuidafrikaanse familie. Die runnen de camping en de lodge met alle daarbij behorende faciliteiten zoals boten en gidsen. Op de terugweg gingen we met zeker 50 km/u over het water wat soms maar een meter breder was dan de boot. Tom, dit was wat voor jou geweest!
Inmiddels is het dinsdag 4 december en zitten we in Namibie en wel in de River Dance Lodge nabij Divundu aan de grens met Angola. Het klinkt afgezaagd maar wat zitten we hier mooi, aan de Okavango rivier met uitzicht op Angola. Op nog geen 200 m afstand, aan de overkant, zijn de Angolezen bezig met wassen in de rivier. In de nacht zie je overal grote kampvuren en hoor je de trommels…echt waar! Het is vandaag minder heet en misschien gaat er zelfs wel een spatje regen vallen. De afgelopen dagen waren ontzettend heet met temperaturen ver boven de 40 graden en nauwelijks wind.
We slapen prima in ons rijdende vijfsterren hotel maar er is een groot nadeel en dat is het nachtelijk toiletbezoek. Helaas moet er altijd wel 1 van ons en dan moet de ander natuurlijk ook. Behalve dat het afdalen van een smal trapje, midden in de nacht, niet zo heel vlot gaat, zijn we ons allebei bewust van rondlopende nijlpaarden. We maken dus flink wat lawaai en schijnen uitgebreid met de zaklamp voor we aan de afdaling beginnen maar bij het minste of geringste geluid rennen we de trap weer op waarna we, stikkend van het lachen, ons realiseren dat onze verbeelding met ons op de loop is gegaan. We raken wel steeds meer gewend aan rondlopende kleine en grote dieren.
De rit vanaf Camp Guma was probleemloos hoewel de eerste 15 km bijna een uur duurde vanwege de diepe zandsporen. Vervolgens moesten de banden weer op spanning worden gebracht voor het asfalt. Het oversteken van de grens tussen Botswana en Namibie was probleemloos en professioneel. Paspoort stempelen, wegenbelasting betalen en vervolgens doorrijden. In Divundu, Namibie, probeerden we geld op te nemen maar de pinautomaat kon maximaal 800 dollar, iets van 50 euro geven. Uiteindelijk konden we extra geld pinnen in een shop en wilden ze daar ook onze Pula’s wisselen.
Vandaag een rustdag in de River Dance Lodge. Morgen gaan we richting Rundu. Daar hopen we wat sneller internet te hebben zodat we met onze kinderen kunnen bellen.
We zitten nu in Camp HOGO in Rundu (5 dec)
Voor diegene die de foto’s van de afgelopen weken in een wat hogere kwaliteit wil zien, ze staan in onderstaande link inclusief wat filmpjes. De foto’s van vandaag moeten er nog op
https://1drv.ms/f/s!Au0HRASncjXQ9j5OkuW4O-nolz0P
Hahahaha, dat verhaal over het nachtelijke toilet bezoek ?
Heb je een bandenpomp oid, bij je? Of gaat dat automatisch met een druk op de knop bij dat hok?
wat is het toch een prachtig land en wat voelen wij ons – hier grijs en nat – ver verwijderd van de dierenwereld. Tip voor plassen ’s nachts: ’s avonds niet meer drinken :)…
Kan je ons nog eens vertellen wat jullie zoal eten ’s avonds van kok Lisa???
Ben zo benieuwd wat ze maakt op wat is het? houtvuur? elektrisch? of petroleumbrander??
Hoe ontbijten jullie…??? Er lopen geen kippetjes rond waar je een eitje kan pikken?
Eten jullie ook vis uit de vele meren??
Zo zie je maar, wie ver reist krijgt ook veel vragen van de thuisblijvers.
groetjes uit Alphen aan den Rijn (op z’n saaist op het ogenblik)…
Ja, we willen alles weten ??.
Mooie kampeerstekkies hoor, ik hou ervan, ondanks het klimmen en klauteren s nachts. Helemaal opkrullen wil nog wel eens helpen. In Europa nooit zo op hoeven letten, alhoewel de meeuwen in Noorwegen pittige duikvluchten naar je hoofd kunnen hebben. Canada natuurlijk de beren en omdat we vroeg in het seizoen waren de vrieskou. Nieuw Zeeland werden we 1x gewaarschuwd voor een agressieve possum (s).
Geniet verder van het samen reizen en de overweldigende natuur. Want soms zijn het bijna teveel indrukken.
Groet uit inderdaad nat en herfstig Nederland. Alhoewel ik afgelopen dinsdag nog buiten op terras zat bij de Badmeester aan de Wassenaarse Slag; uit de wind in de zon warme thee, dekentje over de benen.