Hout Baai – 13 februari 2024

Gisteren 12 februari reden we naar Kaapstad via de prachtige route over de R62. Die gaat door een ongelofelijk ruig en eenzaam landschap om bij Robertson en Worcester over ge gaan in de N1, de hoofdweg Kaapstad-Johannesburg. Tot aan Robertson was het rustig maar daarna werd het gauw drukker en na Paarl ging de temperatuur eindelijk omlaag van 39 naar 25 graden.

We hebben schoonmoeder Annie en nicht Lynn afgezet bij Lilly en Julian en zijn zelf doorgereden naar Houtbaai. Daar zitten we nu in een ongelofelijk luxe woning in een gated community met een prachtig uitzicht over de Atlantische Oceaan. Loadshedding wordt hier opgevangen met batterijen en zonnepanelen, de TV en internet werken voorbeeldig en er is een zwembad. Boodschappen bij Woolworths zijn van een hoog niveau en niet eens goedkoop. Alsof je in een andere wereld terechtkomt…..

Vandaag, dinsdag, doen we weinig anders dan wat kleine dingen. De TV werkt inmiddels met wat heen en weer ge-app met de beheerder van het huis. Films kan ik zometeen ook afspelen op de TV via mijn Macbook en Lisa heeft wat spullen bij de stomerij gebracht. Het huis is zo groot dat Lisa 5 minuten bezig was om de trap naar de garage te vinden. Ook was ze ervan overtuigd dat we heel ver van Camps Bay afzaten in dit huis maar ik heb haar vanmorgen, met een korte (15 min) rit kunnen overtuigen dat het echt niet ver weg was. We zijn voor het eerst deze vakantie samen en dat is best ontspannen en mag best even duren dus ik probeer Lisa ervan te weerhouden om haar moeder te gaan ophalen bij haar zuster Lilly. Gelukkig ben ik enige met een rijbewijs hier.

Ik heb het zwembad uitgeprobeerd en het was best koud zodat het een kwartier duurde voor ik helemaal nat was. Lisa komt met smoezen over een zwempak wat ze is vergeten en doet dus niet mee.

De schouderblessure van vorige week zorgt ervoor dat ik eigenlijk niet kan zwemmen omdat ik mijn linkerarm niet kan optillen. In het water kan ik wel mooi wat oefeningen doen om de genezing te helpen. Ik doe ‘flies’ in het water met geringe kracht. De pijnlijke monnikskapspier wordt zo licht belast en dat ga ik gewoon twee keer per dag doen.

Vanmiddag las ik een leuk artikel op internet over de voormalige president van Mongolie. Voor wie het niet weet, Mongolie is een groot land in Azie gelegen tussen China en Rusland. Het land heeft een rijke historie waar Dzjengis Khan een grote rol speelt. Deze ex-president had zich nogal verbaasd over het interview dat de Russische president Putin had gegeven. In dit interview rechtvaardigde Putin zijn invasie in Oekraine door te wijzen naar de geschiedenis waar Rusland en Oekraine soms 1 land vormden (vaak ook niet).

In de 12e eeuw bezette en bestuurde Dzjengis Khan zo ongeveer alles tussen Japan en Polen maar, zo schreef deze ex-president van Mongolie, dat was geen reden om dat nu weer te doen. Mooie sneer richting die idioot in Rusland met zijn criminele hofhouding. De beste omschrijving van Rusland die ik ooit hoorde was dat het een moderne bureaucratie is bestuurt door een middeleeuws hof. Koningen en ridders maken de dienst uit en bezitten kastelen en lijfeigenen.