Press "Enter" to skip to content

Mozambique, 26 oktober 2018

Peter 11

Goooooooooodmoooooooooorning Vietnam!!!! Ik heb de neiging zo te beginnen want iedere dag is weer een enorme happening.

Vanmorgen vertrokken we om 8 uur uit Xai-Xai met de bedoeling om geld op te nemen en diesel te tanken. Het laatste ging eenvoudig; men accepteerde credit cards dus dat is een zorg minder. Er zijn tot nu toe ook veel tankstations in Mozambique. De auto begint wel steeds zuiniger te lopen met die lage snelheden, ik haal nu de 1:10. Geld  was een ander issue omdat werkelijk iedere pinautomaat storing had in Xai-Xai. Uiteindelijk vond ik er eentje die wel geld gaf echter met maximaal 5000 Mtk’s oftewel 70 euro of zo. We hebben vier keer geld opgenomen dus, lang leve de goede voorbereiding om vele passen mee te nemen van verschillende rekeningen.

De weg richting het noorden was saai hoewel gezegd moet worden dat er elke 200 m een huisje staat waar men iets verkoopt. Hetzij hout, vruchten of iets anders. Gisteren zei de beheerder van de camping (een zuidafrikaanse overigens) dat men dit allemaal deed om belasting te ontduiken. De camping was dan wel niet best gisteren maar we werden als vorsten behandeld door de mensen. Het eten werd tot bij de tent gebracht.

Wat ook merkwaardig is dat ieder huisje geschilderd is in de kleuren van …… Vodafone. Echt waar, het is gewoon 500 km reclame (of misschien wel 2500 km).

Iedere 10 km staat de politie te controleren, maar wij mogen doorrijden. Het is wel een politiestaat hier.

Natuurlijk werd ik aangehouden door de politie, je kon er op wachten. In dit geval haalde ik een heel langzaam rijdende truck in en volgens de agent deed ik dit over een doorgetrokken streep. Nou echt niet hoor! Alle bekeuringen die ik heb gehad zijn terecht maar deze sloeg nergens op. Ook de truck chauffeur, die gedwongen werd te stoppen, beaamde dit (in het Portugees) maar dit werd genegeerd. Ik moest betalen vond hij en dat was dat. Vierduizend Mtk mocht ik afrekenen. Daarna probeerde hij wat aardig te zijn en vroeg me waar ik vandaan kwam en of dit mijn eerste bezoek aan Mozambique was. Ik antwoorde dat ik een Nederlander was en dat mijn eerste en laatste bezoek was en dat ik direct ging omkeren en weg zou gaan uit dit land. Waarom dan werd mij gevraagd? Nou omdat ik gisteren was bestolen en nu weer. Op dat moment greep een vrouwelijke collega in en adviseerde de agent om zijn excuses te maken en mij te laten gaan. En dat gebeurde. Wat een ongelofelijke eikels……. Mozambique heeft nu 2 “strikes”. Nog 1 te gaan…..

We reden verder naar Inhambane, ongeveer 300 km van Xai-Xai waar we wat noodzakelijke spullen kochten. Water en bier dus….! Daarna gingen we op zoek naar de camping (Paindane) maar die was onvindbaar. De weg erheen was slecht en werd steeds slechter zodat ik de 4-wheel drive aan moest zetten en de lucht uit de banden moest laten lopen. Op een gegeven moment werd het zand erg los en durfde ik niet verder. Misschien wat overdreven maar ik ben de enige chauffeur en heb beperkte 4X4 ervaring. Daarnaast word je overal  belaagd als je stopt door mensen dus even rustig nadenken is er niet bij. Ik ben dus omgekeerd en heb op de Tomtom een camping gezocht waar we nu dus staan. Welliswaar geen mooie locatie maar enorm stil, veilig en hartstikke schoon. Het is een Zuidafrikaans echtpaar wat een resort heeft waar we de bushcamper neer mogen zetten met gebruik van een kamer en dat alles voor 1000 Mtk, iets van 14 euro. Heerlijk gewoon en we zullen goed slapen, niet gestoord door apen (ja die waren er de afgelopen nacht) of passerende auto’s.

Morgen gaan we naar het noorden.

Inmiddels is het morgen, half acht en we hebben een heerlijke, rustige nacht gehad. Dit land ziet er uit als Zuid Frankrijk maar voelt niet zo. Waar je in heel Europa wet en orde hebt, is dat hier absoluut niet het geval. We spraken lang met de eigenaar van deze lodge (die hier al 17 jaar woont). Zij was erg te spreken over het Mozambikaanse volk (vriendelijk, vergevingsgezind) maar werd helemaal gek van de overheid (corruptie, regelgeving).

Het is nu bijna half negen en we gaan zo maar eens oppakken en richting Vilanculos.

 

  1. Ton Ton

    Mooie belevenissen nu weer even diep ademhalen, bijvoorbeeld met de square ademhaling, 4 tellen IN, 4 tellen aanhouden, 4 tellen UIT, 4 tellen aanhouden

  2. Flim Reydon Flim Reydon

    Het lijkt Kuifje in Akrika wel met jullie! Ik kan me die grensincidenten nog herinneren van mijn reis naar Mali Timboektoe. (ruim 40 jaar geleden). Toen al waren de Malinezen helemaal wars van alles en iedereen uit Europa. En het Nederlands was voor hun hetzelfde als Frans, dus verdacht!
    We moesten onze fototoestellen inleveren en paspoorten en gewoon wachten in een kaal kantoortje. Er gebeurde niets. We staarden naar een beambte met veel spelden op z’n borst en een enorm indrukwekkend hoofddeksel met vooral een grote klep. Onze reisgids waarschuwde ons om vooral geen grapjes te maken of met elkaar te fluisteren dat zou ons in de gevangenis kunnen doen belanden, of minstens een paspoort kosten.
    Uiteindelijk na een half uur wederzijds zwijgen kregen we de spullen terug en konden de reis door de woestijn vervolgen. Die dreiging zal ik nooit vergeten!
    Over regeringen gesproken:
    Ton en ik hebben gisteravond op Neflix naar de film de Post gekeken (recente film over de geheime documenten van de regering die waren gelekt speelde in de jaren 1966 in de nadagen van de Vietnam oorlog) met in de hoofdrollen Merlyn Streep (eigenaresse van The Washington Post) en Tom Hank (reporter van The New York Times).
    Een schitterende film en beschamend om te zien hoe actueel nog steeds.

    Het was weer een mooie afleveren, we blijven jullie volgen…

    Good journey,

    Flim en Ton

  3. Brumilda Brumilda

    Your blog is becoming an addiction!I cant wait for your next post, each time is just filled with more and more entertaining,funny and some scary stories!I Love it!it makes for a good read.enjoy family

  4. Erik Erik

    Ook die in Antwerpen op de ring, wegens landloperij? ?

  5. Farrah+Niels+Luna Farrah+Niels+Luna

    Dat van dat mannetje die vriendelijk doet na het betalen kennen wij ook van Bali. Daar moesten we ook een keer betalen om
    niks en lachen dat die mannen deden daarna. Wel bijzonder dat een vrouw die man vertelde excuses aan jou te bieden. Geëmancipeerde bedoelingen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *