De groeten uit Evora, Portugal waar we vanmiddag rond 5 uur de camping op reden. Evora is een middeleeuws plaatsje met een geschiedenis die nog veel verder terug gaat. Morgen gaan we naar het centrum wandelen en wat rondkijken.
Afgelopen zaterdag hebben we een lange wandeling gemaakt naar een nabij gelegen meertje, Lagoa de Ervedeira. We liepen dwars door het, aangeplante, bos bestaande uit Eucalyptus bomen. Oudere luchtfoto’s van de omgeving tonen dat dit gebied nog niet zo lang geleden kaal was en dat is nu zeker niet meer het geval. Ik heb Lisa flink de stuipen op het lijf gejaagd door te vertellen van de hardloper in Italie die was gedood door een beer in het bos.
Onderweg kwamen we door een klein plaatsje met een mooi kerkje. Het meertje was mooi en wordt frequent bezocht door de locale bevolking. Wij wandelden er omheen en namen een kortere weg terug naar de camping. Al met al ruim 11 km gelopen waarbij het later op de dag best warm werd in het zonnetje.
Op eerste Paasdag hebben we lekker ontbeten met eieren en toast en kwam de campingbeheerder ook nog wat leuks brengen. Lisa is daarna gaan hardlopen en toen ze terugkwam ben ik een uurtje gaan fietsen in de omgeving. Daarna heb ik de fietsen achterop de auto gezet voor ons vertrek maandag.
Het was veruit de goedkoopste camping waar we hebben gestaan en desondanks uitstekend beheert. We zaten ruim voor 9 uur in de camper en reden naar Nazare om daar te kijken naar de hoge golven. Nou die waren er dus niet en het dorpje is ook vrijwel ontoegankelijk voor auto’s en zeker voor campers met allerlei eenrichting straten. Uiteindelijk zijn we wat meer naar het zuiden gereden en kregen we daar een goed uitzicht op Nazare.
Daarna reden we naar Fatima, ongeveer 50 km verderop. Omdat ik geen zin heb in de snelweg, reden we door kleine dorpjes en over kronkelige wegen en zagen we dus echt iets van Portugal. Fatima is vernoemd naar Maria (beetje krom maar ja) en het verhaal gaat dat zij in 1917 verscheen voor 3 herderskinderen. Deze verschijning heeft zich nog enkele malen herhaald. Van de drie kinderen stierven er 2 aan de Spaanse Griep en werd er 1 erg oud en overleed pas in 2005. Lisa, katholieke achtergrond, wilde dit graag zien en dus wandelden we over het plein in de walm van brandende kaarsen.
En ja, er gaan mensen op hun knieen over dit plein.
Over de rit naar Evora valt niet zoveel te zeggen. We reden over prima wegen en door mooie bossen en staan hier op een redelijke camping vlakbij het centrum wat we dus morgen gaan bezoeken. Ik had nog wel mooi avontuur in Fatima met het volgooien van de LPG tank. Ondanks alle vulnippels (3 stuks plus de Nederlandse) paste de Portugese LPG vulnippel niet. Gelukkig was er knappe Portugese werkneemster die een oplossing verzon!
We reizen weer fijn mee zo. Ondertussen staan wij nog ff met windkracht 6 in Friesland na een natte namiddag. Nu kop koffie met suikerbrood, kacheltje aan, Stephan slaapt nog.
Hij heeft helemaal gelijk Corry! Neem je tijd en rust
Het ziet er daar ook onvoorstelbaar prachtig uit!