Donderdagmiddag brachten we met z’n allen schoonmoeder Annie naar haar zoon Michael in Gordon’s Bay, ongeveer 70 km richting het oosten. De navigatie stuurde ons via de scenic route oftewel dwars door de achterbuurt maar gelukkig lijkt Tom sprekend op Jezus tegenwoordig dus alles ging prima. Na wat koffie te hebben gedronken daar en wat praten over de funderingsproblemen van hun woning gingen we naar Gino’s in Stellenbosch om te eten. Ik heb veel gepraat met Michael over zijn werk bij de luchtmacht van Saudi Arabie en zijn toekomstplannen. Was gewoon een hartstikke gezellige avond.
Morgen nemen Michael en Vanessa Annie mee naar Dysseldorp en gaan zij zelf wat oude vrienden bezoeken. We namen afscheid.
De terugweg naar Houtbaai maakte me weer eens duidelijk dat ik toch echt in Afrika was. Onverlicht grotendeels vanwege loadshedding, strepen die er niet of nauwelijks waren vanwege onderhoud en daarbij vele auto’s die zonder of met gebrekkig licht reden. Best spannend!
Vandaag, vrijdag, bracht ik Tamara en Lisa naar Kaapstad om wat te winkelen. Ze nemen de bus terug zeiden ze dus het zal nog wel even duren. Vanmorgen zag ik een goede serie op YouTube van ‘ the Icarus Project’ over Rusland en waarom dit land geen economisch powerhouse is waarbij alle inwoners meedelen. De moraal van het verhaal was dat de elite helemaal happy was met de status quo en dat dit zo door de eeuwen heen ook altijd zo geweest was. Deze elite heeft alles wat ze willen en ziet geen enkele reden om verandering aan te brengen om de rest van de bevolking enige welstand te geven. Het deed me erg denken aan Zuid Afrika wat zo ongeveer alles bezit om een zeer welgesteld land te worden maar ook hier is de top best tevreden met hun prachtige huizen, mooie auto’s, uitstekende eetplekken en goedkope arbeidskrachten. Ze verschuilen zich in hun eigen wereld die prachtig is en kopen bescherming en luxe. In Houtbaai zie ik elke ochtend knappe vrouwen in hun cabriolet naar hun favoriete zaak rijden voor een cafe latte om vervolgens te verdwijnen achter hun ‘gated communities’. Er is geen enkele ‘drive’ om dit te veranderen, net als in Rusland.
Het was de laatste avond van Tom en Tamara in Zuid Afrika en dus reden ze naar Camps Bay voor de zonsondergang. Ook kregen ze om 8 uur in de avond enorme zin in frietje van Steers, de locale fast food zaak. De dichtsbijzijnde Steers was in Kaapstad dus reden ze een uur voor een zak friet en konden ze om 10 uur eindelijk eten. Ze zijn inmiddels ingechekt en hebben hun zitplaatsen gereserveerd. Hopelijk heeft Tom een betere buurvrouw dit keer vergeleken met de heenvlucht.
Het is nu zaterdagochtend 2 maart en dit is de laatste dag voor Tom en Tamara hier. Vanavond rond half tien breng ik ze weg naar het vliegveld zodat ze morgenochtend om half een kunnen vliegen naar huis. Ze zullen rond 11 uur in de ochtend aankomen in Nederland. Beiden moeten weer werken ma andag.
Wat we vandaag gaan doen? Geen idee. In ieder geval moeten we wat koffers pakken want ook wij gaan hier weg morgenochtend.
Ik heb besloten om de vakantie voort te zetten, voorlopig. Ook Lisa is behoorlijk klaar met al het gedoe hier en zij gaat alles op alles zetten dat we tijd voor elkaar hebben. Dus dat gaan we dan maar doen de komende tijd en dan zien we wel.
We gaan in ieder geval noordwaarts richting de grens met Namibie. Maandagavond moet ik in de buurt zijn van een goede 4G verbinding voor een Teams meeting met mijn zakenpartners (woningen voor mensen met een autitische stoornis, https://gewoonwonen-alphenaandenrijn.nl) maar daarna zal mijn bereikbaarheid minder worden.
Goede reis en wat een prachtige, fijne en lekkere tocht en braai ! Geniet elke keer van je verhaal