Zojuist hebben we ons geïnstalleerd op de camping in Nata na een rit van ruim 300 km. We begonnen vroeg vanmorgen na een prima nachtrust zodat we beiden lekker uitgerust waren. Gisteravond hebben we gegeten in het restaurant van de camping en dat was prima. De zonsondergang was prachtig. Het was lekker koel en we vertrokken om half negen richting Maun voor wat boodschappen en geld opnemen. Dat laatste is een gedoe hier omdat veel machines niet meer uitkeren dan 1000 pula (€70) en dat is niet veel. Met wat gezoek vond ik er 1 die 2000 pula wilde geven. Wij gebruiken twee passen want je weet nooit of je diesel nodig hebt en als dan de credit card niet werkt (heb ik er ook 3 van overigens) is cash erg handig.
Na de tank te hebben gevuld (140 liter tank) reden we de A3 op naar Nata. Wat een eindeloze weg is dat die ook nog eens een stukje door een natuurpark gaat (zoutvlakte, Mgadigadi). We zagen olifanten langs de weg water drinken en verder urenlang helemaal niets. Bij Nata werd de weg slecht, net als in die films over Afrika waar een vrachtwagen over een smalle strook asfalt rijdt, vol met diepe gaten en de personenwagens over het zand scheuren. Nou, zo was het dus!
In Nata was het nog slechter omdat daar al het noord-zuid vrachtverkeer overheen gaat en Rijkswaterstaat er gewoon niks aan doet. De campingeigenaar waarschuwde me al dat de weg zuidwaarts, die we dit weekend nemen, gewoon gevaarlijk is. Oppassen dus.
We keken eerst bij een andere camping, 2 km verderop maar reden snel naar deze camping (Eselbe) terug. De eigenaar heeft deze camping opgebouwd uit afvalmateriaal en dat heeft hij prachtig gedaan.
We hebben bij hem gegeten en eindeloos gepraat over Afrika natuurlijk.
Morgen naar Kasane
Het is kwart voor drie, donderdag 21 maart en we zijn inmiddels op de camping aangekomen. De reis was makkelijk, zelfs wat saai hoewel we vele olifanten zagen. Ook was de weg vol met potholes en resten van klapbanden. Er was veel vrachtverkeer, zuidwaarts gelukkig.
Deze camping is onderdeel van een groot hotel en is er dus enigzins aangeplakt. We zitten aan de rand tegen Chobe aan en kijken uit op enorme electrische hekken waarachter de rivier ligt. Lisa is nu een sunset cruise aan het boeken voor vanavond.
Het klinkt saai maar het is ontzettend warm hier, 38 graden met veel zon en nauwelijks wind. Die temperatuur gaat wel snel dalen tegen de avond omdat er best veel water in de rivier staat.
In de winkels neemt het aanbod van, bijvoorbeeld, groente enorm af. Wel liggen er enorme lappen vlees. Lisa maakt er elke keer weer wat van gelukkig.
De cruise voor vanavond is niet gelukt; we gaan morgen nadat we eerst een paar uur met een ranger door het park hebben gereden. We kijken nu naar dat park en zien een grote troep bavianen lopen op ongeveer 100 m van onze plek. Best apart….
Op 5 meter afstand lopen twee hertjes voorbij onze tent.
De hele nacht waren er dierengeluiden te horen. Plassen doe je dan maar gewoon heel snel! We hebben net ontbeten en maken ons klaar voor onze safaririt over een uurtje.
Ik heb net een nieuw horlogebandje besteld en draag er de komende tijd dus geen. Het horloge was al een paar keer van mijn arm gegleden en het is zonde om het hier te verliezen
De safari tocht die we namen deze ochtend was schitterend. We hebben ontzettend veel wild gezien zoals leeuwen, gazelles en heel veel olifanten. De ranger wist veel te vertellen en daardoor had je de tijd om goed te kijken. Er valt de laatste jaren veel minder regen in het stroomgebied van de rivieren hier en dat is zorgwekkend. Wel is de olifantenpopulatie enorm toegenomen hier dankzij goed beleid van de overheid. Daarnaast was het heerlijk koel om in een open, rijdende, auto te zitten. Echt waanzinnig wat we allemaal zagen met die safari. Soms reden we tussen 200 springbokken, dan weer een kudde olifanten of een paar luierende leeuwen. Om 3 uur gaan we het water op. Voor die tijd ga ik alvast wat foto’s uploaden want dat zal niet zo snel gaan hier.
Nou die foto’s zullen moeten wachten want dat lukt hier niet. Het is nu 7 uur en we hebben een ontzettend gave cruise gehad met als hoogtepunt zwemmende olifanten over de rivier. Dat is zo’n mooi gezicht dat je er eigenlijk geen woorden voor hebt. En een zonsondergang in Afrika is een belevenis.
Morgen gaan we zuidwaarts en hopelijk vinden we een camping met goede wifi zodat ik wat foto’s kan uploaden.
Nog een apart verhaal wat we meemaakten is dat er naast de camping wat gebouwen worden neergezet voor het parkbeheer. Gistermiddag ging daar het inbraakalarm af en dat heeft de hele nacht aangestaan zonder dat er ook maar iemand iets aan deed. Natuurlijk hebben wij de receptie gewaarschuwd maar ‘this is Africa’. Gelukkig was het op redelijke afstand maar toch…en dan te bedenken dat het zaterdag is vandaag.
Na een lange, vermoeiende en soms gevaarlijke rit staan we nu op een mooie camping in Francistown. We hebben hier eerder in de bungalows geslapen in 2016 toen we hier met vrienden waren.
De weg hierheen (500 km) was smal en slecht met gaten aan de zijkant die je dwongen naar de andere kant te gaan waar soms een vrachtwagen reed. Ik werd bij het inhalen bijna van de weg geduwd door een vrachtwagen die moest uitwijken voor zo’n gat. Het ging goed gelukkig. We zagen vele bijna ongelukken.
Deze camping is prima, lekker koel en met schaduw
We waren er vandaag, zondag 24/3, vroeg klaar voor en reden al om half negen weg. De weg tussen Francistown en Martins Drift was prima maar druk met veel vrachtverkeer en politiecontroles. Ik gooide de tank nog even vol en om 12 uur waren we bij de grens waar aan de kant van Botswana file van zeker 4 km (beide zijden van de weg) van vrachtwagens. Het was eenrichtingsverkeer om erdoor te komen naar de douanegebouwen die we pas vonden na wat hulp van vriendelijke beambten. Daarna de Limpopo over (waar Lisa steeds over zeurt omdat ze dat op school heeft geleerd). Wat een klein riviertje maar ook wat een ontzettend slechte brug, wederom eenrichtingsverkeer. Zuid Afrika in was ook best snel zodat we binnen het halfuur een Afrikaanse grens zijn gepasseerd. Een record….
We hebben nu een camping in Polokwane en rijden morgen naar Letaba camp in Kruger waar we in een safaritent slapen. De camping was vol. De volgende dag naar Crocodile Bridge Camp waar we de laatste camping plek hebben. Het is vakantie hier!
Dus morgen en overmorgen ga ik weer veel foto’s maken.
Rocco vindt de foto’s prachtig,, wil er meer van.zien. Ook een van opa Peter! Vroeg waar is oma Lisa. Dikke knuffel van Rocco’
Oma Lisa staat nu op de foto Rocco!